урок
Беларуская[правіць]
урок I[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
у-ро́к
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- вучэбны час (звычайна 45 мінут), прысвечаны асобнаму прадмету ◆ Скончыўся ўрок хіміі. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 301. — 334 с.
- вучэбная работа, якую задае настаўнік вучню для таго, каб вучань падрыхтаваўся да наступных заняткаў ◆ Вывучыць урокі.
- вывад, якім можна кіравацца ў будучым ◆ Урокі Другой сусветнай вайны.
- устар. работа, якая павінна быць выканана да пэўнага тэрміну ◆ Жнеі жалі свой урок.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??
Пераклад[правіць]
урок II[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
у-ро́к
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- разм. у прымхах: пашкоджанне «ад дрэннага вока»; проста пашкоджанне якой-н. справе словам ці дзеяннем ◆ Захварэў ад уроку. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 301. — 334 с.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??
Пераклад[правіць]
|
|
|