асобны

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

а-со́б-ны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. ізаляваны, аддзелены ад іншых; самастойны ◆ Асобны пакой. Асобны ход у чытальню. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 43. — 334 с. ◆ У асобным дварэ жыве. ◆ Асобную мае каморку. Носович И. И. Словарь белорусского наречия. СПб., 1870. [Перавыданне разам з дадаткам (гл.: Нас. Доп.): Насовіч І.І. Слоўнік беларускай мовы. Мінск, 1983.]
2. некаторы, не кожны, адзінкавы ◆ Пачуць толькі асобныя словы размовы.
3. адзін, самотны ◆ Сядзі сабе асобны, калі хочаш. Носович И. И. Словарь белорусского наречия. СПб., 1870. [Перавыданне разам з дадаткам (гл.: Нас. Доп.): Насовіч І.І. Слоўнік беларускай мовы. Мінск, 1983.]

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: асоба, асаблівасць прыметнiкi: асобшы, асаблівы

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: отдельный