прадмет
Перайсці да навігацыі
Перайсці да пошуку
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
прад-ме́т
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- канкрэтная матэрыяльная з'ява; рэч ◆ Адушаўлёны прадмет. Прадметы хатняга ўжытку. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 614. — 968 с.
- тое, на што накіравана думка, што складае яе змест або на што накіравана якое-н. дзеянне ◆ Прадмет гаворкі. Прадмет даследавання.
- асобнае кола ведаў, якое ўтварае пэўную школьную дысцыпліну ◆ Добрыя адзнакі па ўсіх прадметах. Прафілюючыя прадметы ў вышэйшай навучальнай установе.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??