дрэнны
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
дрэ́нны
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- пазбаўлены станоўчых якасцей, нездавальняючы, не такі, як трэба ◆ Дрэнныя прадукты. Дрэнны почырк. Дрэннае надвор’е. Дрэннае абсталяванне. Дрэнны гаспадар. Дрэнныя суседзі. Дрэнныя даходы. Дрэннае здароўе. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 232. — 968 с.
- заганны з маральнага боку; здатны на кепскія ўчынкі ◆ Дрэнныя паводзіны. Дрэнны чалавек.
- неспрыяльны, невясёлы, які не абяцае нічога добрага ◆ Дрэннае прадчуванне. Дрэнныя аналізы крыві.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??