вока

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

во́-ка

Назоўнік, ніякі род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. орган зроку, а таксама сам зрок ◆ Левае вока. Блакітныя вочы. Хвароба вачэй. Вернае вока. Вочы загарэліся на што-н. З завязанымі вачамі. Падняць вочы. Рабіць вялікія вочы. Ісці куды вочы глядзяць. Закрыць вочы каму. Паганае вока. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 147. — 968 с.
2. перан. здольнасць бачыць, набытая ў працэсе жыццёвага вопыту ◆ Бывалае вока. Звыклае вока. Гаспадарчае вока.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: вочны

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

• глядзець вачамі
• кідацца ў вочы
• лезці ў вочы
• адвесці вочы
• адкрыць вочы
• закрываць вочы
• глядзець у вочы
• вочы б мае не бачылі
• у вочы казаць
• чортава вока
• як вокам ахапіць
• як вокам маргнуць
• у вочы не бачыў
• за вочы
• на вока
• з вока на вока
• з п’яных вачэй
• укінуцца ў вока
• адбіраць вочы
• берагчы як зрэнку вока
• вачэй не зводзіць
• вачэй не паказваць
• глянуць адным вокам
• мець вока
• хоць вока выкалі
• хоць пальцам у вока

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Англійскаяen: eye

Рускаяru: глаз м.