Перайсці да зместу

высокі

З пляцоўкі Вікіслоўнік

Беларуская

[правіць]

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

[правіць]

высо́кі

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

[правіць]

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

[правіць]

Значэнне

[правіць]
  1. вялікі па працягласці знізу ўверх або далёка размешчаны ў напрамку знізу ўверх; проціл. нізкі  Высокі рост. Высокі дом. Высокія горы. Жыць высока. Высокі лоб. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 168. — 968 с.
  2. значна большы за сярэднюю норму, за сярэдні ўзровень  Высокі ціск крыві. Высокі ўраджай. Высокія тэмпы развіцця. Высокі працэнт. Высокая вада.
  3. кніжн. выдатны па сваім значэнні, вельмі важны, пачэсны  Высокая адказнасць. Высокі гонар. Высокая ўзнагарода. Высокі госць.
  4. кніжн. поўны глыбокага значэння, незвычайны па сваім змесце  Высокая ідэйнасць. Высокі стыль.
  5. вельмі добры  Высокае майстэрства. Кніга высокай вартасці. Быць высокай думкі пра каго-н.
  6. тонкі, гучны, які ўтвараецца ваганнямі вялікай частаты (пра гукі)  Высокі голас. Высокая нота.

Сінонімы

[правіць]

Антонімы

[правіць]
  1. нізкі

Гіперонімы

[правіць]

Гіпонімы

[правіць]

Халонімы

[правіць]

Роднасныя словы

[правіць]

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

[правіць]

Этымалогія

[правіць]

Паходзіць ад ??

Пераклад

[правіць]