высокі

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

высо́кі

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. вялікі па працягласці знізу ўверх або далёка размешчаны ў напрамку знізу ўверх; проціл. нізкі ◆ Высокі рост. Высокі дом. Высокія горы. Жыць высока. Высокі лоб. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 168. — 968 с.
2. значна большы за сярэднюю норму, за сярэдні ўзровень ◆ Высокі ціск крыві. Высокі ўраджай. Высокія тэмпы развіцця. Высокі працэнт. Высокая вада.
3. кніжн. выдатны па сваім значэнні, вельмі важны, пачэсны ◆ Высокая адказнасць. Высокі гонар. Высокая ўзнагарода. Высокі госць.
4. кніжн. поўны глыбокага значэння, незвычайны па сваім змесце ◆ Высокая ідэйнасць. Высокі стыль.
5. вельмі добры ◆ Высокае майстэрства. Кніга высокай вартасці. Быць высокай думкі пра каго-н.
6. тонкі, гучны, які ўтвараецца ваганнямі вялікай частаты (пра гукі) ◆ Высокі голас. Высокая нота.

Антонімы

1. нізкі

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: вышыня

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: высокий