глыбокі

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

глыбо́кі

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. які мае вялікую глыбіню ◆ Глыбокая яма. Рыба плавала глыбока. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 192. — 968 с.
2. размешчаны ў сярэдзіне чаго-н. або аддалены ад чаго-н. ◆ Глыбокі тыл.
3. перан. недаступны, скрыты ◆ Глыбокая тайна.
4. перан. які дасягнуў высокай ступені праяўлення, мяжы ў сваім развіцці, моцны, поўны ◆ Глыбокія пачуцці. Глыбокія думкі. Глыбокая старасць. Глыбокая ноч.

Роднасныя словы

Блізкае радство

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: глубокий