тонкі
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
то́нкі
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- невялікі ў папярочным сячэнні, у абхваце ◆ Тонкія ніткі. Тонкія пальцы. Тонкая бярозка. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 822. — 968 с.
- невялікі па шырыні, вузкі ◆ Тонкая рыска.
- пра гукі, голас: высокі ◆ Тонкі голас.
- пра твар, рысы твару: не грубы, прыгожа абрысаваны ◆ Тонкія рысы твару.
- складаны, выкананы з вялікай увагай, умела, па-мастацку ◆ Тонкая работа. Тонкая разьба.
- пра смак, пах і пад.: вытанчаны, не рэзкі ◆ Тонкі водар кветак.
- пра розум, мысленне, гумар і пад.: гібкі, праніклівы, які схоплівае малапрыметнае ◆ Тонкі розум. Тонкая крытыка.
- чуллівы, які ўспрымае самыя слабыя раздражненні (пра органы пачуццяў і іх дзейнасць) ◆ Тонкі слых.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??