тонкі

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

то́нкі

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. невялікі ў папярочным сячэнні, у абхваце ◆ Тонкія ніткі. Тонкія пальцы. Тонкая бярозка. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 822. — 968 с.
2. невялікі па шырыні, вузкі ◆ Тонкая рыска.
3. пра гукі, голас: высокі ◆ Тонкі голас.
4. пра твар, рысы твару: не грубы, прыгожа абрысаваны ◆ Тонкія рысы твару.
5. складаны, выкананы з вялікай увагай, умела, па-мастацку ◆ Тонкая работа. Тонкая разьба.
6. пра смак, пах і пад.: вытанчаны, не рэзкі ◆ Тонкі водар кветак.
7. пра розум, мысленне, гумар і пад.: гібкі, праніклівы, які схоплівае малапрыметнае ◆ Тонкі розум. Тонкая крытыка.
8. чуллівы, які ўспрымае самыя слабыя раздражненні (пра органы пачуццяў і іх дзейнасць) ◆ Тонкі слых.

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: тонкасць

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: тонкий