хуткасць
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]ху́т-касць
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- ступень інтэнсіўнасці, шпаркасці руху каго-, чаго-н. або распаўсюджання чаго-н. ◆ Поле ачышчалася ад снегу з небывалай хуткасцю. Высокая хуткасць стральбы. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 901. — 968 с.
- ступень скорасці руху або вярчэння некаторых машын (аўтамабіля, станка і пад.), звязанае з парадкам узаемадзеяння дэталей каробкі перадач ◆ Уключыць хуткасць. Ехаць на трэцяй хуткасці.
- у механіцы: адносіны пройдзенага целам шляху да часу, за які гэты шлях пройдзены ◆ Раўнамерная хуткасць.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??