спакойны

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

спако́йны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. які знаходзіцца ў стане спакою, маларухомы або нерухомы ◆ Спакойная рака. Сядзець спакойна. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 770. — 968 с.
2. які выражае спакой, без душэўных трывог, перажыванняў ◆ Спакойнае жыццё. На сэрцы спакойна.
3. стрыманы, ураўнаважаны, ціхмяны, які нікога не раздражняе ◆ Спакойны конь. Спакойнага нораву чалавек.
4. роўны ў сваім працяканні ◆ Спакойная хада. Спакойная гутарка.
5. не ваенны, мірны ◆ Спакойны час.
6. які нічым і нікім не парушаецца, адбываецца ў спакоі ◆ Спакойная старасць.
7. прыемны для вока (пра святло, фарбы і пад.) ◆ Спакойныя фарбы пейзажаў. Спакойнае, мяккае святло.

Роднасныя словы

Блізкае радство
назоўнікі: спакойнасць

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: спокойный