спакойны
Перайсці да навігацыі
Перайсці да пошуку
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
спако́йны
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- які знаходзіцца ў стане спакою, маларухомы або нерухомы ◆ Спакойная рака. Сядзець спакойна. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 770. — 968 с.
- які выражае спакой, без душэўных трывог, перажыванняў ◆ Спакойнае жыццё. На сэрцы спакойна.
- стрыманы, ураўнаважаны, ціхмяны, які нікога не раздражняе ◆ Спакойны конь. Спакойнага нораву чалавек.
- роўны ў сваім працяканні ◆ Спакойная хада. Спакойная гутарка.
- не ваенны, мірны ◆ Спакойны час.
- які нічым і нікім не парушаецца, адбываецца ў спакоі ◆ Спакойная старасць.
- прыемны для вока (пра святло, фарбы і пад.) ◆ Спакойныя фарбы пейзажаў. Спакойнае, мяккае святло.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??