спакой
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
спа-ко́й
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- стан цішыні, адсутнасць трывогі, хваляванняў, шуму ◆ Хвораму дзіцяці патрэбен спакой. Пакінуць каго-н. у спакоі. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 770. — 968 с.
- ураўнаважанасць, фізічнае і душэўнае заспакаенне ◆ Прыемны спакой на душы. Захоўваць спакой.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??
Пераклад[правіць]
|
|
|