просты
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
про́сты
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- аднародны па саставе, не састаўны ◆ Простае рэчыва. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 634. — 968 с.
- не складаны, не цяжкі, лёгка даступны для разумення ◆ Простае рашэнне.
- без асаблівых хітрасцей, не мудрагелісты ◆ Простае абсталяванне ў кватэры.
- не першасортны, грубы па якасці ◆ Мука простага памолу.
- які не вызначаецца сярод іншых, самы звычайны ◆ Просты смертны. Простыя людзі жадаюць міру.
- звычайны, не заказны (пра пісьмо, бандэроль і пад.) ◆ Для гэтага значэння не паказаны прыклады ужывання. Дапамажыце праекту, дадаючы прыклад ужывання з літаратурнага твору ці аўтарытэтнага слоўніка.
- прастадушны, няхітры, не ганарлівы ◆ Не саромцеся яго, ён чалавек просты.
- уст. які належыць да непрывілеяваных класаў, не дваранскі ◆ Просты народ.
- прамы, без выгібаў ◆ Дарога простая, як страла.
- разм. пра каня: не спутаны ◆ Для гэтага значэння не паказаны прыклады ужывання. Дапамажыце праекту, дадаючы прыклад ужывання з літаратурнага твору ці аўтарытэтнага слоўніка.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??