хітрасць
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
хі́т-расць
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- гл. хітры
- учынкі, паводзіны, разлічаныя на ўвядзенне каго-н. у зман ◆ Разгадаць чыю-н. хітрасць. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 896. — 968 с.
- спрытнасць, выкрутлівасць ◆ Не ўменнем, дык хітрасцю.
- аб чым-н., што зроблена мудрагеліста, складана, з загадкай ◆ Замок з хітрасцю.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??