гора

З пляцоўкі Вікіслоўнік

Беларуская
[правіць]

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]

го́-ра

Назоўнік, ніякі род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне[правіць]

IPA: []

Семантычныя уласцівасці[правіць]

Значэнне[правіць]

  1. глыбокі жаль, смутак ◆ Захварэць з гора. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 194. — 968 с.
  2. тое, што і няшчасце ◆ У мяне вялікае гора.
  3. жыццёвыя няўдачы, мукі, нястача ◆ Гора не знаць. Цярпець гора.

Сінонімы[правіць]

Антонімы[правіць]

Гіперонімы[правіць]

Гіпонімы[правіць]

Халонімы[правіць]

Роднасныя словы[правіць]

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]

Этымалогія[правіць]

Паходзіць ад ??

Пераклад[правіць]