голас
Перайсці да навігацыі
Перайсці да пошуку
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
го́-лас
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- гукі, якія ўтвараюцца ваганнем галасавых звязак, што знаходзяцца ў горле ◆ Ля рэчкі чуліся вясёлыя галасы. Высокі голас. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 194. — 968 с.
- асобная самастойная партыя многагалосага твора вакальнай і інструментальнай музыкі ◆ Раманс для двух галасоў.
- меркаванне, выказванне, думка ◆ Падаць голас. Прыслухоўвацца да голасу мас.
- права заяўляць сваё меркаванне пры вырашэнні дзяржаўных пытанняў ◆ Не хапіла аднаго голасу на выбарах. Галасы выбаршчыкаў. Падлік галасоў. Рашаючы голас.
- разм. клавіш музычнага інструмента ◆ У акардэоне сапсаваліся галасы.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??