глухі
Выгляд
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]глухі́
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- пазбаўлены слыху ◆ Глухі чалавек. Падручнікі для глухіх. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 191. — 968 с.
- перан. неспагадлівы, раўнадушны ◆ Глухі да чужых патрэб.
- прыглушаны, невыразны ◆ Глухі трэск. Піяніна гучыць глуха.
- густы, цёмны, непралазны ◆ Глухі лес.
- ціхі, пустынны ◆ Глухі завулак.
- перан. позні ◆ Глухая восень. Глухая поўнач.
- без адтулін, суцэльны ◆ Глухая сцяна.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??