густы
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
густы́
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- які складаецца з мноства аднародных прадметаў, размешчаных блізка адзін каля аднаго ◆ Густы бярэзнік. Густое жыта. Буракі растуць густа. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 203. — 968 с.
- не вадкі, з аслабленай цякучасцю, насычаны ◆ Густая смятана.
- шчыльны, малапранікальны для зроку, святла ◆ Густы туман. Густыя воблакі.
- пра голас: паўнагучны ◆ Густы бас.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??