бяда
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
бя-да́
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: -бяд-; канчатак: -а.
Вымаўленне[правіць]
слова вымаўляецца [б'ада]
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- няшчасце, гора ◆ Дапамагчы ў бядзе. Беды цярпець — каменнае сэрца мець. Бяда па бядзе як па нітачцы ідзе. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 126. — 968 с.
- нястача, галеча ◆ У хаце — бяда.
- у знач. вык. дрэнна; непрыемна ◆ Бяда мне з ім.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??