спакой
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]спа-ко́й
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: -спакой-.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
| Аўдыё | (файл) |
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- стан цішыні, адсутнасць трывогі, хваляванняў, шуму ◆ Хвораму дзіцяці патрэбен спакой. Пакінуць каго-н. у спакоі. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 770. — 968 с.
- ураўнаважанасць, фізічнае і душэўнае заспакаенне ◆ Прыемны спакой на душы. Захоўваць спакой.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??
Пераклад
[правіць]|
|
|