Перайсці да зместу

рэдкі

З пляцоўкі Вікіслоўнік

Беларуская

[правіць]

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

[правіць]

рэ́дкі

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

[правіць]

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

[правіць]

Значэнне

[правіць]
  1. недастаткова густы, вадзяністы ◆ Рэдкі кісель. Рэдкая смятана. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 717. — 968 с.
  2. які складаецца з далёка размешчаных адзін ад аднаго частак, не густы; не шчыльны ◆ Рэдкая барада. Рэдкія зубы. Рэдкі невад.
  3. размешчаны на вялікай адлегласці адзін ад аднаго ◆ Рэдкія паўстанкі.
  4. які складаецца з аддаленых адзін ад аднаго момантаў ◆ Рэдкія стрэлы. Рэдкі пульс.
  5. які паўтараецца, адбываецца, з’яўляецца праз вялікія прамежкі часу ◆ Рэдкая з’ява. Рэдкі госць. Рэдкі чалавек. Рэдка бачыцца. Рэдкія металы.

Сінонімы

[правіць]

Антонімы

[правіць]

Гіперонімы

[правіць]

Гіпонімы

[правіць]

Халонімы

[правіць]

Роднасныя словы

[правіць]

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

[правіць]

Этымалогія

[правіць]

Паходзіць ад ??

Пераклад

[правіць]