рэдкі
Перайсці да навігацыі
Перайсці да пошуку
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
рэ́дкі
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- недастаткова густы, вадзяністы ◆ Рэдкі кісель. Рэдкая смятана. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 717. — 968 с.
- які складаецца з далёка размешчаных адзін ад аднаго частак, не густы; не шчыльны ◆ Рэдкая барада. Рэдкія зубы. Рэдкі невад.
- размешчаны на вялікай адлегласці адзін ад аднаго ◆ Рэдкія паўстанкі.
- які складаецца з аддаленых адзін ад аднаго момантаў ◆ Рэдкія стрэлы. Рэдкі пульс.
- які паўтараецца, адбываецца, з’яўляецца праз вялікія прамежкі часу ◆ Рэдкая з’ява. Рэдкі госць. Рэдкі чалавек. Рэдка бачыцца. Рэдкія металы.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??