вецер
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]ве́-цер
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- рух паветра ў гарызантальным напрамку ◆ Моцны вецер. Спадарожны вецер. Паўднёвы вецер. Подых ветру. Стаяць на ветры. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 141. — 968 с.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]- кідаць словы на вецер
- вецер у галаве
- ветрам падбіты
- трымаць нос па ветры
- шукаць ветру ў полі
- куды вецер дзьме
Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??