вецер

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

ве́-цер

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. рух паветра ў гарызантальным напрамку ◆ Моцны вецер. Спадарожны вецер. Паўднёвы вецер. Подых ветру. Стаяць на ветры. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 141. — 968 с.

Роднасныя словы

Блізкае радство
прыметнiкi: ветравы

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

• кідаць словы на вецер
• вецер у галаве
• ветрам падбіты
• трымаць нос па ветры
• шукаць ветру ў полі
• куды вецер дзьме

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Англійскаяen: wind

Рускаяru: ветер м. Эсперантаeoш: vento