умова

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

у-мо́-ва

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. дагавор або частка дагавору ◆ Парушыць умову. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 300. — 334 с.
2. патрабаванне ◆ Выставіць пэўныя ўмовы.
3. мн. правілы жыцця, дзейнасці ◆ Умовы карыстання прыладамі.
4. мн. абставіны, пры якіх што-н. адбываецца ◆ Працаваць у добрых умовах.
5. тое, ад чаго залежыць нешта іншае ◆ Гэта магчыма пры ўмове, калі будзе добрае надвор’е.

Роднасныя словы

Блізкае радство

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: условие н.