станоўчы
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]стано́ўчы
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне
[правіць]IPA: [staˈnɔu̯t͡ʃɨ]
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- які выражае адабрэнне, згоду ◆ Станоўчы водзыў. Станоўчая характарыстыка. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 783. — 968 с.
- які мае дадатныя якасці, уласцівасці, які заслугоўвае адабрэння ◆ Станоўчыя вынікі. Станоўчая роля вынаходніцтва.
- які характарызуецца дадатнымі якасцямі, рысамі ◆ Станоўчы герой п’есы.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??