рыса
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
ры́-са
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- вузкая палоска ◆ Правесці рысу. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 257. — 334 с.
- перан. уласцівасць, асаблівасць каго-, чаго-н. ◆ Рысы характару.
- мн. абрысы, формы твару
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??