свабода
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
сва-бо́-да
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- у філасофіі: магчымасць праяўлення суб’ектам сваёй волі на аснове пазнання законаў развіцця прыроды і грамадства ◆ Суадносіны свабоды і неабходнасці. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 738. — 968 с.
- дзяржаўная незалежнасць, суверэнітэт ◆ Барацьбіты за свабоду народа.
- адсутнасць абмежаванняў, якія звязваюць грамадска-палітычнае жыццё і дзейнасць грамадства або яго членаў ◆ Свабода выбару веравызнання. Свабода слова.
- увогуле — адсутнасць якіх-н. абмежаванняў у чым-н., асабістая незалежнасць, самастойнасць ◆ Поўная свабода.
- стан таго, хто не знаходзіцца ў заключэнні, у няволі ◆ Выпусціць на свабоду.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??