попел
Перайсці да навігацыі
Перайсці да пошуку
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
по́-пел
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: -попел-.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- пылападобная шэрая маса, якая застаецца ад згарання чаго-н. ◆ Выбіць попел з люлькі. Ператварыцца ў попел. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 606. — 968 с.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??