носьбіт
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
но́сь-біт
Назоўнік, мужчынскі род, адушаўлёны.
Корань: -носьб-; суфікс: -іт-.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- той, хто надзелен чым-н., можа лічыцца прадстаўніком чаго-н. ◆ Савецкая інтэлігенцыя — носьбіт сацыялістычнай культуры. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 202. — 334 с.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??