гарт
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]гарт
Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.
Корань: -гарт-.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- цвёрдасць металу, якая надаецца гартаваннем ◆ Сталь высокага гарту. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 184. — 968 с.
- перан. фізічная або маральная вынослівасць, стойкасць ◆ Чалавек старога гарту.
- спец. сплаў свінцу, волава і сурмы для адліўкі друкарскіх шрыфтоў ◆ Для гэтага значэння не паказаны прыклады ужывання. Дапамажыце праекту, дадаючы прыклад ужывання з літаратурнага твору ці аўтарытэтнага слоўніка.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??