гарачыня
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]га-ра-чы-ня́
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- гарачае, моцна нагрэтае паветра ◆ У хаце была гарачыня. Ну і гарачыня сёлета ў ліпені! Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 182. — 968 с.
- цеплыня арганізма, выкліканая прылівам крыві ў час моцнага душэўнага ўзбуджэння ◆ Усё цела налілося гарачынёй.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??