галава

З пляцоўкі Вікіслоўнік
У Вікіпедыі ёсць артыкул «галава».

Беларуская
[правіць]

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]

га-ла-ва́

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: -галав-; канчатак: .

Вымаўленне[правіць]

IPA: []

Семантычныя уласцівасці[правіць]

Значэнне[правіць]

  1. верхняя частка цела чалавека або жывёлы, якая складаецца з чарапной каробкі і твару або морды жывёлы ◆ Схіліць галаву ў знак павагі. Схапіцца за галаву. Біць па галаве. Нічога не прыходзіць у галаву каму-н. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 178. — 968 с.
  2. адзінка падліку жывёлы ◆ Сто галоў свіней.
  3. перан. розум, свядомасць, развага ◆ Чалавек з галавой. Цвярозая галава. У яго міністэрская галава. Эх, ты, галава, не ўцяміў простай рэчы…
  4. м., перан. кіраўнік, начальнік; старэйшы ў сям’і ◆ Усёй справе галава. Гарадскі галава. Галава сям’і.
  5. перан. пачатак чаго-н., пярэдняя частка ◆ Галава дэманстрацыйнай калоны.
  6. харчовы прадукт у форме шара, конуса ◆ Галава сыру.

Сінонімы[правіць]

Антонімы[правіць]

Гіперонімы[правіць]

Гіпонімы[правіць]

Халонімы[правіць]

Роднасныя словы[правіць]

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]

Этымалогія[правіць]

Паходзіць ад ??

Пераклад[правіць]