Перайсці да зместу

выключны

З пляцоўкі Вікіслоўнік

Беларуская

[правіць]

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

[правіць]

вы-клю́ч-ны

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

[правіць]

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

[правіць]

Значэнне

[правіць]
  1. кніжн. які з’яўляецца выключэннем і не распаўсюджваецца на ўсіх астатніх; незвычайны ◆ Выключны закон. Баханькоў А. Я. і інш. Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: Для сярэд. школы. — 3-е выд., перапрац. і дап. — Мн.: Нар. асвета, 1979. — С. 76. — 334 с.
  2. рэдкі, небывалы, адзінкавы ◆ Выключны выпадак.

Сінонімы

[правіць]

Антонімы

[правіць]

Гіперонімы

[правіць]

Гіпонімы

[правіць]

Халонімы

[правіць]

Роднасныя словы

[правіць]

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы

[правіць]

Этымалогія

[правіць]

Паходзіць ад ??

Пераклад

[правіць]