цяжкі
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
цяжкі
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- які мае вялікую вагу або з грузам вялікай вагі ◆ Чамадан быў вялікі і цяжкі. Конь ледзь цягнуў цяжкі воз. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 916. — 968 с.
- пазбаўлены лёгкасці, хуткасці (пра паходку, рух і пад.) ◆ Нехта набліжаўся цяжкімі крокамі.
- які робіць уражанне вялікай вагі; густы, непразрысты ◆ Цяжкія хмары.
- масіўны, грувасткі, вялікі ◆ Вуліца была забудавана цяжкімі гмахамі.
- які нялёгка зразумець; складаны, няясны (пра стыль, мову і пад.) ◆ Аповесць напісана цяжкім стылем.
- моцны ◆ Цяжкі ўдар.
- які патрабуе высілкаў, нялёгкі для выканання; турботны, складаны ◆ Цяжкі абавязак. Цяжкае жыццё. Цяжкія часы.
- моцны, балючы, глыбокі ◆ Цяжкая крыўда. Цяжкая страта.
- які доўга і дрэнна ператраўліваецца (пра ежу)
- пра ступень хваробы: моцны, небяспечны ◆ Цяжкая хвароба. Цяжкі стан параненага.
- які прыносіць клопат, турботы каму-н. ◆ Цяжкі характар.
- змрочны, невясёлы, сумны ◆ Цяжкі настрой. Цяжкія думкі.
- удушлівы, непрыемны (пра паветра, пах і пад.) ◆ Цяжкі дух.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??