хуткасць
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
ху́т-касць
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- ступень інтэнсіўнасці, шпаркасці руху каго-, чаго-н. або распаўсюджання чаго-н. ◆ Поле ачышчалася ад снегу з небывалай хуткасцю. Высокая хуткасць стральбы. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 901. — 968 с.
- ступень скорасці руху або вярчэння некаторых машын (аўтамабіля, станка і пад.), звязанае з парадкам узаемадзеяння дэталей каробкі перадач ◆ Уключыць хуткасць. Ехаць на трэцяй хуткасці.
- у механіцы: адносіны пройдзенага целам шляху да часу, за які гэты шлях пройдзены ◆ Раўнамерная хуткасць.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??