хуткасць

З пляцоўкі Вікіслоўнік

Беларуская
[правіць]

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]

ху́т-касць

Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне[правіць]

IPA: []

Семантычныя уласцівасці[правіць]

Значэнне[правіць]

  1. ступень інтэнсіўнасці, шпаркасці руху каго-, чаго-н. або распаўсюджання чаго-н. ◆ Поле ачышчалася ад снегу з небывалай хуткасцю. Высокая хуткасць стральбы. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 901. — 968 с.
  2. ступень скорасці руху або вярчэння некаторых машын (аўтамабіля, станка і пад.), звязанае з парадкам узаемадзеяння дэталей каробкі перадач ◆ Уключыць хуткасць. Ехаць на трэцяй хуткасці.
  3. у механіцы: адносіны пройдзенага целам шляху да часу, за які гэты шлях пройдзены ◆ Раўнамерная хуткасць.

Сінонімы[правіць]

Антонімы[правіць]

Гіперонімы[правіць]

Гіпонімы[правіць]

Халонімы[правіць]

Роднасныя словы[правіць]

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]

Этымалогія[правіць]

Паходзіць ад ??

Пераклад[правіць]