сапраўдны
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
сапра́ўдны
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: [saˈprau̯dnɨ]
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- які адпавядае рэчаіснасці, аўтэнтычны, рэальны, праўдзівы ◆ Сапраўдны дакумент. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 733. — 968 с.
- які захоўвае сваю сілу, дзейнічае ◆ Білет сапраўдны тры дні.
- які з’яўляецца лепшым узорам чаго-н., ідэалам каго-, чаго-н. ◆ Сапраўдны мастак. Сапраўдная дружба.
- пра адмоўныя якасці каго-н. ◆ Сапраўдны дурань.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??