адмоўны
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
адмо́ўны
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- які змяшчае ў сабе адмаўленне ◆ Адмоўны адказ. Адмоўны займеннік. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 51. — 968 с.
- дрэнны, варты асуджэння ◆ Адмоўны персанаж у п’есе.
- у матэматыцы: які ўяўляе сабой велічыню, узятую са знакам мінус, меншую за нуль ◆ Адмоўны лік.
- спец. суадносны з такім відам электрычнасці, матэрыяльныя часціцы якога з’яўляюцца электронамі ◆ Адмоўны электрычны зарад.
- які паказвае на адсутнасць чаго-н., процілеглы чаканаму ◆ Адмоўны вынік.
- неадабральны, асуджальны ◆ Адмоўны водгук. Адмоўная рэцэнзія.
- тое, што характарызуецца адмоўнымі якасцямі; процілеглае дадатнаму ◆ Бачыць ва ўсім толькі адмоўнае.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??