самастойны
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]самасто́йны
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне
[правіць]IPA: [səmɐˈstoɪ̯nɨ]
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- які існуе асобна ад іншых; незалежны ◆ Самастойная дзяржава. Жыць самастойна. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 731. — 968 с.
- здольны дзейнічаць сам, без чужой дапамогі ◆ Самастойны чалавек. Самастойныя паводзіны.
- які робіцца сваімі сіламі або па сваёй ініцыятыве, без пабочнага ўплыву ◆ Самастойнае даследаванне.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??