рашучы
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]рашу́чы
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- цвёрды ва ўчынках, без хістанняў ◆ Рашучы чалавек. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 704. — 968 с.
- які не дапускае пярэчанняў, цвёрды ◆ Рашучы адказ. Рашучыя меры.
- найбольш важны, які вызначае далейшы ход, развіццё чаго-н. ◆ Рашучы момант.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??