паветка
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
Назоўнік.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- Пляцоўка пад страхой на слупах, прызначаная для хавання чаго-небудзь ад дажджу, непагоды ◆ На прыгуменьні поруч з садам,
Павець з гумном стаяла радам,
А пад паветкаю прылады:
Вазок, калёсы, панарады,
Старыя сані, восі, колы
І вульляў некалькі на пчолы,
Яшчэ някончаных; судзінна,
Стары цабэрак, павасьміна,
І розны хлам і лом валяўся,
Ад сонца, дожджыку хаваўся, —
Патрэбны рэчы, ёсьць вядома. Якуб Колас, Новая Зямля - ◆ Пад вялікай паветкай на дварэ стаіць многа вазоў Бядуля.
- ◆ Тут [ля крыніцы] струменьчык чысты ліўся і журчаў, як чмель над кветкай, пад бярозавай паветкай Дубоўка.
Сінонімы[правіць]
- павець, наве́с, паднаве́с, прыстрэ́шак
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??