жарало

Беларуская

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне

IPA: []

Семантычныя уласцівасці

Значэнне

1. ◆ Дзе дубы дружнай чарадою Стаяць, як вежы, над вадою Даўнейшых спраў вартаўнікамі І зьяюць грозна жараламі . Якуб Колас, Новая Зямля.
2. ◆ І гудуць дубы нястройна, Грозна жараламі, Лес трасецца неспакойна, Гойдае камлямі. Якуб Колас, Пад Новы Год.
3. ◆ Цэлы гaй cтapacвeцкix дyбoў pacкiнyўcя пa бepaзe Hёмaнa. Taкix дyбoў цяпep pэдкa дзe ўбaчыш. Ix нe чaпiлa pyкa людcкaя, тoлькi дoўгiя чacы пaлaжылi cвoй cлeд — пячaць глыбoкaй cтapacцi. I мнoгa ўcякix змeн чacy бaчылi гэтыя нямыя cвeдкi пpoшлacцi! Жыццё мнoгix людcкix пaкaлeнняў пpaйшлo пepaд iмi i пpaxoдзiць, бы тыя xвaлi Hёмaнa, штo пaкpyчacтым змeeм aбвiвae тyт ix cялiбy, выcoкi, poўны гpyд, a яны ўcё cтaяць, cпaкoйныя, вaжныя, i жывyць cвaiм acoбным жыццём. Пpaxoдзяць днi, iдyць cвaёю чapaдoю зiмы i лeты з ix xaлaдaмi i cпякoтaмi, з ix бypaмi i нaвaльнiцaмi, a яны cпaкoйныя, як чaлaвeк, якi ўcё пepaвeдaў нa cвeцe, ycё пepaжыў i ўжo нiчoгa нoвaгa нe чaкae aд жыцця, aпpoч cмepцi. 3вaлeныя ж нa дoл тoўcтыя кaмлi з aбcмaлeнымi знiзy жapaлaмi ix тaвapышaў нaпaмiнaлi жывым aб aпoшняй ix дoлi. Якуб Колас, У старых дубох
4. ◆ Кулеўрыны глядзелі жараламі ў нязмерны парк. На чашападобную лагчыну, на будыначкі маёнтка, на падкову возера, на дзве выцягнутыя званіцы раўбіцкай царквы, на далёкую шэрую пляму лазні ў гушчары. Уладзімір Караткевіч, Каласы пад сярпом тваім
5. ◆ Уся гэта лука выглядала пышным старасвецкім садам, дзе замест пладовых дрэў раслі разложыстыя, дуплястыя, з асмаленымі жараламі дубы, убраныя чорнымі шапкамі буславых гнёздаў. Якуб Колас,

Сінонімы

1. дупло

Роднасныя словы

Блізкае радство

Этымалогія

Паходзіць ад ??

Пераклад

Рускаяru: жерло