дыёміна
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]дыё́міна
Назоўнік, мужчынскі род, адушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- высокі чалавек ◆ Ну й дыёміна… У дзьвярох лець ні склаўса, каб зайсьці. Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Слуцкага р-на і г. Слуцка. У 2 кн. Кн. 2-я. — Мн.: БЕЛТА, 2001. — С. 543. — 576 с.: іл.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??