глядзець
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
гля-дзе́ць
Дзеяслоў.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- накіроўваць позірк, каб убачыць каго-, што-н. ◆ Глядзець на неба. Глядзець на экран. Вокны глядзяць у агарод. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 192. — 968 с.
- разглядаць, успрымаць, знаёміцца з кім-, чым-н. ◆ Глядзець спектакль. Глядзець выстаўку карцін.
- рабіць агляд, абследаванне ◆ Глядзець хворага.
- разм. даглядаць, турбавацца ◆ Глядзець дзяцей. Глядзець за парадкам. Глядзець, каб усё было як трэба.
- браць прыклад з каго-н., лічыцца з кім-н. ◆ Глядзець на старэйшых. Не глядзі на лежабокаў.
- так ці інакш адносіцца да каго-, чаго-н., мець сваю ацэнку ◆ Глядзець на рэчы проста.
- віднецца, паказвацца адкуль-н. ◆ Беднасць глядзела з кожнага кутка хаты.
- у знач. выкл. выражае: а) папярэджанне, перасцярогу або пагрозу ◆ Глядзіце, не спазніцеся! б) здзіўленне, спалох ◆ Глядзі, што нарабіў гэты разбойнік! в) ужыв. як знак спасылкі ў тэксце ◆ Глядзі наступную старонку.
- у знач. пабочн. сл., разм. між тым, тым часам ◆ Глядзіш, і жніво надыдзе. За якую гадзіну, глядзіш, і грыбоў вядро.
- у знач. пабочн. сл., разм. як выяўляецца ◆ Гляджу, аўтобус ужо на прыпынку.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
- воўкам глядзець
- глядзець з рук
- глядзець праз пальцы
- глядзець праўдзе ў вочы
- глядзець смерці ў вочы
- як у ваду глядзеў
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??