глушыць
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
глу-шы́ць
Дзеяслоў.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- перашкаджаць слухаць ◆ Розныя шумы глушылі прамову, і нічога не было чуваць. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 191. — 968 с.
- рабіць нячутным, заглушаць ◆ Глушыць радыё.
- не даваць расці, перашкаджаць развіццю чаго-н. ◆ Крапіва глушыла буракі. Глушыць ініцыятыву.
- моцным ударам аглушаць, пазбаўляць прытомнасці ◆ Глушыць рыбу.
- выключаць (матор, машыну і пад.) ◆ Глушыць матор.
- разм. вельмі многа піць чаго-н. (пераважна пра алкаголь) ◆ Глушыць гарэлку.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??