Беларуская

па-ве́ць

Назоўнік.

Корань: --.

IPA: []

памяншальная форма да воз, лёгкія сані, спецыяльна абсталяваныя для выезду ◆ На прыгуменьні поруч з садам,
Павець з гумном стаяла радам,
А пад паветкаю прылады:
Вазок, калёсы, панарады,
Старыя сані, восі, колы
І вульляў некалькі на пчолы,
Яшчэ някончаных; судзінна,
Стары цабэрак, павасьміна,
І розны хлам і лом валяўся,
Ад сонца, дожджыку хаваўся, —
Патрэбны рэчы, ёсьць вядома. Якуб Колас, Новая Зямля
◆ Хутка з песнямі і музыкай на машынах, у санях, на вазках пачалі пад'язджаць да школьнага двара выбаршчыкі з суседніх калгасаў. Васілевіч
◆ На вазку за шырокай спіной рамізніка сядзелі маладыя хлопцы. Галавач.

Блізкае радство

Паходзіць ад ??