партыя
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
па́р-ты-я
Назоўнік, жаночы род, неадушаўлёны.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- палітычная арганізацыя грамадскага класа, якая выражае і абараняе яго інтарэсы ◆ Палітычныя партыі. Сацыял-дэмакратычная партыя. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 557. — 968 с.
- група людзей, аб’яднаных агульнасцю інтарэсаў, а таксама тых, што сабраліся з якой-н. мэтай ◆ Партыя геолагаў.
- асобная частка ў шматгалосым музычным творы, якая выконваецца адным інструментам, адным спеваком ◆ Партыя фартэпіяна. Партыя Сяргея ў оперы Я. Цікоцкага «Дзяўчына з Палесся».
- адна гульня (у шахматы, шашкі, карты і пад.) ◆ Шахматная партыя.
- пэўная колькасць тавару ◆ Партыя летняга адзення.
- уст. пра жаніцьбу або замужжа ◆ Выгадная партыя.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
|
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??