камень
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
камень
Назоўнік, мужчынскі род.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- цвёрдая горная парода (за выключэннем металу) у выглядзе суцальнай масы або асобных кавалкаў ◆ Арменія — краіна, багатая каменем.
- асобны кавалак такой пароды ◆ [Сцёпка] адышоўся вярсты дзве ад сяла, сеў на камень і стаў думаць. Колас. ◆ Пад ляжачы камень вада не цячэ. Прыказка.
- мед. цвёрдыя саляныя і іншыя ўтварэнні ў некаторых унутраных органах ◆ Для гэтага значэння не паказаны прыклады ужывання. Дапамажыце праекту, дадаючы прыклад ужывання з літаратурнага твору ці аўтарытэтнага слоўніка.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
| Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??
Пераклад[правіць]
|
|