голас

З пляцоўкі Вікіслоўнік

Беларуская
[правіць]

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]

го́-лас

Назоўнік, мужчынскі род, неадушаўлёны.

Корань: --.

Вымаўленне[правіць]

IPA: []

Семантычныя уласцівасці[правіць]

Значэнне[правіць]

  1. гукі, якія ўтвараюцца ваганнем галасавых звязак, што знаходзяцца ў горле ◆ Ля рэчкі чуліся вясёлыя галасы. Высокі голас. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 194. — 968 с.
  2. асобная самастойная партыя многагалосага твора вакальнай і інструментальнай музыкі ◆ Раманс для двух галасоў.
  3. меркаванне, выказванне, думка ◆ Падаць голас. Прыслухоўвацца да голасу мас.
  4. права заяўляць сваё меркаванне пры вырашэнні дзяржаўных пытанняў ◆ Не хапіла аднаго голасу на выбарах. Галасы выбаршчыкаў. Падлік галасоў. Рашаючы голас.
  5. разм. клавіш музычнага інструмента ◆ У акардэоне сапсаваліся галасы.

Сінонімы[правіць]

Антонімы[правіць]

Гіперонімы[правіць]

Гіпонімы[правіць]

Халонімы[правіць]

Роднасныя словы[правіць]

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]

Этымалогія[правіць]

Паходзіць ад ??

Пераклад[правіць]