спаткаць

З пляцоўкі Вікіслоўнік

Беларуская
[правіць]

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]

спатка́ць

Дзеяслоў.

Корань: --.

Вымаўленне[правіць]

IPA: []

Семантычныя уласцівасці[правіць]

Значэнне[правіць]

  1. убачыць, ідучы насустрач або прыйшоўшы куды-н. ◆ Спаткаць аднавяскоўца ў горадзе. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 772. — 968 с.
  2. выйсці прывітаць каго-н., прыняць ◆ Спаткаць гасцей ля веснічак.
  3. дачакацца наступлення, з’яўлення, надыходу і пад. чаго-н. ◆ Спаткаць світанне ў полі.
  4. спасцігнуць каго-н., надарыцца каму-н. ◆ Спаткала яго нейкае ліха.

Сінонімы[правіць]

Антонімы[правіць]

Гіперонімы[правіць]

Гіпонімы[правіць]

Халонімы[правіць]

Роднасныя словы[правіць]

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]

Этымалогія[правіць]

Паходзіць ад ??

Пераклад[правіць]