спаткаць
Беларуская[правіць]
Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]
спатка́ць
Дзеяслоў.
Корань: --.
Вымаўленне[правіць]
IPA: []
Семантычныя уласцівасці[правіць]
Значэнне[правіць]
- убачыць, ідучы насустрач або прыйшоўшы куды-н. ◆ Спаткаць аднавяскоўца ў горадзе. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 772. — 968 с.
- выйсці прывітаць каго-н., прыняць ◆ Спаткаць гасцей ля веснічак.
- дачакацца наступлення, з’яўлення, надыходу і пад. чаго-н. ◆ Спаткаць світанне ў полі.
- спасцігнуць каго-н., надарыцца каму-н. ◆ Спаткала яго нейкае ліха.
Сінонімы[правіць]
Антонімы[правіць]
Гіперонімы[правіць]
Гіпонімы[правіць]
Халонімы[правіць]
Роднасныя словы[правіць]
Блізкае радство | |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]
Этымалогія[правіць]
Паходзіць ад ??
Пераклад[правіць]
|
|