лёгкі

З пляцоўкі Вікіслоўнік

Беларуская
[правіць]

Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці[правіць]

лёг-кі

Прыметнік.

Корань: --.

Вымаўленне[правіць]

IPA: []

Семантычныя уласцівасці[правіць]

Значэнне[правіць]

  1. які мае невялікі цяжар, мала важыць ◆ Лёгкая сумка. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 397. — 968 с.
  2. які выконваецца, дасягаецца, пераадольваецца без вялікай працы, намагання ◆ Лёгкая праца. Лёгкая задача. Лёгкая дарога. Лёгка сяброў знайсці, ды цяжка захаваць.
  3. нязначны, невялікі, слабы (па велічыні, сіле, ступені праяўлення); малапрыкметны ◆ Лёгкі ветрык. Лёгкі дотык.
  4. пазбаўлены грузнасці, спрытны, хуткі ◆ Лёгкія крокі.
  5. не напружаны ◆ Лёгкае дыханне. Лёгкі сон.
  6. не суровы ◆ Лёгкае пакаранне.
  7. пра хваравіты, фізіялагічны стан: не небяспечны, несур’ёзны ◆ Лёгкія роды. Лёгкая форма хваробы.
  8. ужыўчывы, памяркоўны ◆ Лёгкі чалавек. Лёгкі характар.
  9. легкадумны, неглыбокі, несур’ёзны ◆ Лёгкія адносіны да жыцця.
  10. які не мае цяжкага ўзбраення, рухомы ◆ Лёгкія танкі.

Сінонімы[правіць]

Антонімы[правіць]

Гіперонімы[правіць]

Гіпонімы[правіць]

Халонімы[правіць]

Роднасныя словы[правіць]

Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы[правіць]

Этымалогія[правіць]

Паходзіць ад ??

Пераклад[правіць]