лёгкі
Беларуская
[правіць]Марфалагічныя і сінтаксічныя уласцівасці
[правіць]лёг-кі
Прыметнік.
Корань: --.
Вымаўленне
[правіць]IPA: []
Семантычныя уласцівасці
[правіць]Значэнне
[правіць]- які мае невялікі цяжар, мала важыць ◆ Лёгкая сумка. Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы : больш за 65 000 слоў / уклад. : І.Л. Капылоў [і інш.] ; пад рэд. І.Л. Капылова. — Мінск : Беларуская Энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2016. — С. 397. — 968 с.
- які выконваецца, дасягаецца, пераадольваецца без вялікай працы, намагання ◆ Лёгкая праца. Лёгкая задача. Лёгкая дарога. Лёгка сяброў знайсці, ды цяжка захаваць.
- нязначны, невялікі, слабы (па велічыні, сіле, ступені праяўлення); малапрыкметны ◆ Лёгкі ветрык. Лёгкі дотык.
- пазбаўлены грузнасці, спрытны, хуткі ◆ Лёгкія крокі.
- не напружаны ◆ Лёгкае дыханне. Лёгкі сон.
- не суровы ◆ Лёгкае пакаранне.
- пра хваравіты, фізіялагічны стан: не небяспечны, несур’ёзны ◆ Лёгкія роды. Лёгкая форма хваробы.
- ужыўчывы, памяркоўны ◆ Лёгкі чалавек. Лёгкі характар.
- легкадумны, неглыбокі, несур’ёзны ◆ Лёгкія адносіны да жыцця.
- які не мае цяжкага ўзбраення, рухомы ◆ Лёгкія танкі.
Сінонімы
[правіць]Антонімы
[правіць]Гіперонімы
[правіць]Гіпонімы
[правіць]Халонімы
[правіць]Роднасныя словы
[правіць]| Блізкае радство | |
| |
Устойлівыя словазлучэнні і фразеалагізмы
[правіць]Этымалогія
[правіць]Паходзіць ад ??